2000 թվական: Փետրվարի 18: Այս ամսաթիվը մեր ժողովրդի կյանքում կարևորագույն իրադարձություն է: 25 տարի առաջ այս օրը Փարիզի Պեր-Լաշեզ գերեզմանատնից հատուկ արարողակարգով Հայրենիք բերվեցին Անդրանիկ Օզանյանի մասունքները՝ Զորավար, որի բարձը Հայաստանի լեռներն էին, իսկ ամենաբաղձալի երազանքը՝ Հայրենիքի ազատագրումը: Նրա անունն ու ոգին դաստիարակեց սերունդներին, որոնք հետո պետք է կռվեին Սարդարապատում, Մեծ Հայրենականում և ազատագրեին Արցախը:

Մարտի 5-ից հայ հանդիսատեսը հնարավորություն կունենա դիտելու «Վազգեն. վերջին Սպարապետը» ֆիլմը, որը պատմում է Հայաստանի ազգային հերոս, Սպարապետ Վազգեն Սարգսյանի կյանքի և գործունեության մասին։ Ֆիլմը հիմնված է իրական փաստերի վրա և ներկայացնում է նրա անցած ուղին՝ որպես որդի, հորեղբայր, գրող, ռազմական ու պետական գործիչ...

Թեև Ադրբեջանից որոշակի պարբերականությամբ Հայաստանի հետ բանակցությունների տարբեր դրույթների վերաբերյալ հայտարարություններ հնչեցվում են, սակայն տպավորություն ունեմ, որ Բաքուն սպասողական փուլում է:

Կարելի էր մտածել, թե բոլոր այն դեպքերը, որոնց մասին լսում ենք մեր շրջապատում, կամ հենց ինքներս ենք հիվանդանում, մեր ընտանիքի անդամներն են հիվանդանում այդ վիրուսային վարակներով, ձմռան ներկայիս սեզոնին բնորոշ սուր շնչառական սեզոնային վարակներ են: Մասամբ դա հենց այդպես էլ կա, բայց միայն մասամբ…

Ուկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկին առաջին անգամ ակնարկեց իր հրաժարականի հնարավորության մասին:

«Թիֆլիսի արտիստական թատրոնը, որուն տերը հայ էր, երկուշաբթի երեկոները վերապահած էր հայերեն ներկայացումներու: Աբելյանի թատերախումբը այդ ձմեռվան եղանակին ներկայացումներ կու տար: Իրիկուն մը կը բեմադրվեր «Էգմոնտը»՝ «Հայրենիք» անունով թարգմանված, թատերախաղի վերածված և ոչ օբերայով: Երբ Աբելյան Սիրանույշի հետ վերջին արարը լրացուցին՝ ծափահարությունները սկսան և բեմ հրավիրվեցան երկուքն ալ:

ԽՍՀՄ-ը բնորոշող նշանաբաններից մեկը «не положено» արտահայտությունն էր: Այդպես էին քաղաքացիներին պատասխանում մեծ և փոքր պաշտոնյաները, երբ չգիտեին, թե ինչ պատասխանել:

Ի վերջո, այս մղձավանջի ելքը որոշելու է հասարակության սոցիոլոգիական ընթացքը։ Եթե գերիշխի «հայ գնչու» դառնալու տրամադրությունը, ապա մենք առաջիկա տարիներին անշուշտ կդառնանք այդպիսին։ Եթե հաղթի պետություն պահելու հանրային տրամադրությունը, ապա՝ կպահենք...

Մի անգամ գործարար ընկերներիցս մեկն ասաց․«»Ինչու՞ մենք չֆինանսավորենք մեր երիտասարդությանը, ինչու՞ մենք չստեղծենք հարթակներ, որտեղ կկարողանան իրենց տաղանդը բացահայտել մեր երիտասարդները, ինչու՞ օտարը գա գրանտի տեսքով , հետո էլ թելադրի մեր ներքին քաղաքական կյանքը:

Գերմանիայի այս արտահերթ ընտրություններին մասնակցել է ընտրության իրավունք ունեցողների 83.5%-ը: